Ogólne informacje o ocenie jakości powietrza

Jakość powietrza ma znaczący wpływ nie tylko na nasze zdrowie, ale także środowisko naturalne. Dlatego też zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy Prawo ochrony środowiska raz do roku przeprowadzana jest w naszym kraju ocena jakości powietrza. Czym ona wobec tego jest, a także w jaki sposób klasyfikowany jest w naszym kraju poziom zanieczyszczenia powietrza?

Na czym polega ocena jakości powietrza?

Ocena jakości powietrza przeprowadzana jest w Polsce na podstawie wyników pomiarów przeprowadzanych przez Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, które wykorzystują w tym celu Państwowe Stacje Monitoringu Środowiska. Dokonywana jest ona do 30 kwietnia każdego roku dla okresu poprzednich 12 miesięcy i zaliczana jest do badań środowiskowych. Wyniki oceny jakości powietrza udostępniane są natomiast w formie raportów dla każdego województwa. Stanowią one także podstawę do wdrożenia działań mających na celu poprawę jakości powietrza w strefach, w których związane z nią normy zostały przekroczone.

Jakie zanieczyszczenia są ujęte w corocznej ocenie jakości powietrza?

Zanieczyszczenia brane pod uwagę w corocznej ocenie jakości powietrza w dużej mierze pokrywają się z tymi, które brane są pod uwagę przez specjalistyczne placówki takie jak Laboratorium Badań i Ekspertyz SBB z Katowic podczas wykonywania badań i pomiarów emisji w środowisku ogólnym. Wyróżnić wśród nich można wobec tego między innymi:

• dwutlenek siarki, 

• dwutlenek azotu,

• tlenek węgla,

• pył PM10 i PM2,5,

• ozon,

• benzen.

Jakie są klasy stref stosowane w ocenie jakości powietrza?

Ocena jakości powietrza przeprowadzana jest w odniesieniu do obszaru stref. Klasyfikowane są one natomiast dla każdej substancji oddzielnie na podstawie dopuszczalnych norm. Wyróżnia się więc 4 klasy stref w rocznych ocenach jakości powietrza:

• klasa A, w której poziom stężenia zanieczyszczeń znajdujących się w powietrzu nie przekracza poziomu dopuszczalnego lub docelowego,

• klasa C, w której poziom stężenia zanieczyszczeń znajdujących się w powietrzu przekracza poziom dopuszczalny lub docelowy,

• klasa D1 dotycząca wyłącznie ozonu, w której jego poziom stężenia nie przekracza w powietrzu długoterminowego poziomu docelowego,

• klasa D2 dotycząca także jedynie ozonu, w której jego poziom stężenia w powietrzu przekracza długoterminowy poziom docelowy.